Dziś przypada 80. rocznica utworzenia Armii Krajowej. Z tej okazji członkowie Jednostki Strzeleckiej
2033 im. gen. bryg. Józefa Kustronia w Lubaczowie obecni byli w Lubaczowie, Rudzie Różanieckiej
oraz Narolu wystawiając wartę honorową a także zapalając pamiątkowe znicze.
Zastępca dowódcy jednostki ds. logistyki st. chor. ZS Tomasz Szczygieł wspólnie z innymi delegacjami
samorządowców na czele ze Starostą Lubaczowskim, kombatantów, harcerzy, instytucji,
stowarzyszeń oraz szkół odwiedziły i złożyły kwiaty oraz znicze przy Pomniku Niepodległości w
Lubaczowie, na mogiłach partyzantów na cmentarzu wojennym w Rudzie Różanieckiej oraz przy
Pomniku Niepodległości w Narolu.
14 lutego 1942 r. Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski powołał Armię Krajową. Była ona
kontynuatorką Służby Zwycięstwu Polski i Związku Walki Zbrojnej, formowanych do walki z
okupantem niemieckim i sowieckim już od 1939 r. Przemianowanie ZWZ na AK w lutym 1942 r.
znacząco podniosło rangę sił zbrojnych w Kraju: ze Związku stawały się one podziemnym Wojskiem
Polskim, którego dowódcy powinny zostać podporządkowane wszystkie inne niepodległościowe
organizacje wojskowe. W czasie II wojny światowej Armia Krajowa była największym w Europie
podziemnym wojskiem zorganizowanym do walki z okupantem niemieckim i sowieckim. W 1944 r. jej
liczebność sięgała ponad 350 tys. zaprzysiężonych żołnierzy, w tym ok. 10 tys. oficerów i ok. 35-40
tys. ochotników walczących w oddziałach leśnych. Walka prowadzona przez AK była rozwijana na
skalę niespotykaną w żadnym innym kraju okupowanej Europy. Wyróżniała ją ogromna różnorodność
działań: wywiad, kontrwywiad, dywersja, niepodległościowa propaganda, łączność kurierska i
radiowa, szkolenie kadr, legalizacja, pozyskiwanie broni, produkcja środków walki, a także obecność
konspiracyjna w obozach jenieckich i obozach zagłady. Armia Krajowa była ochotniczym wojskiem
Polskiego Państwa Podziemnego. Wchodziła w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej. Jej strategicznym
celem było przygotowanie i wywołanie ogólnopolskiego powstania. AK została rozwiązana 19 stycznia
1945 r. przez gen. Leopolda Okulickiego „Niedźwiadka”
